W historii Polski na przestrzeni kilkuset lat - co najmniej od połowy XVII wieku - okresy koniunktury należały do rzadkości i zazwyczaj były krótkotrwałe. Na ten przeważający stan zagrożenia i zdecydowanie niekorzystnej dla nas dysproporcji sił, wpłynęło kilka czynników, nie tylko usytuowanie geopolityczne w strefie pomiędzy Niemcami a Rosją, z niedostatkiem naturalnych barier ochronnych, takich jak pasma górskie czy nadmorskie granice.

Prawdopodobnie od zawsze, czyli od czasu kiedy zaczęliśmy oddzielać przeszłość i przyszłość od teraźniejszości, dążymy do zrozumienia nie tylko tego, kim jesteśmy, ale także skąd przychodzimy i dokąd zmierzamy. W cywilizacji chrześcijańskiej najważniejszym wydarzeniem w dziejach świata od jego stworzenia było pojawienie się Zbawiciela. Pamiątką po tej cywilizacji jest kalendarz, którym na chwilę obecną wciąż jeszcze się posługujemy. Piszę w ten sposób, ponieważ obserwując rugowanie chrześcijańskiego dziedzictwa ze wszystkich sfer życia publicznego, nie mogę wykluczyć, że również sposób mierzenia czasu zostanie zmieniony...

Od niemal dwudziestu lat, czyli mniej więcej od chwili gdy wycofałem się z aktywnego uczestnictwa w życiu politycznym, od czasu do czasu przekonuję, że prawica w Polsce powinna dokonać zasadniczej reorientacji, powinna zerwać ze schematami nieadekwatnymi do aktualnych wyzwań i powinna dostosować się do realnej rzeczywistości. Niniejszy tekst – quasi apel – adresuję przede wszystkim do zwolenników konserwatyzmu, obrońców fundamentalnych zasad cywilizacji zachodniej.

Dzudziestoletnia historia 18. Pułku Ułanów Pomorskich (1919-1939) wypełniła chlubną kartę w dziejach polskiej kawalerii, tej najbardziej polskiej formacji wojskowej. Najlepiej znany, aczkolwiek budzący do dziś kontrowersje, jest epizod z wojny 1939r. - szarża pod Krojtanami z 1 września.

Prezentowany tekst powstał na początku 2004 roku i był drukowany na łamach niskonakładowego periodyku „Szaniec Chrobrego” (Nr 68, marzec-kwiecień 2004). Po upływie ponad ośmiu lat, zadawszy sobie trud jego ponownej lektury uznałem, że nie stracił na aktualności, a zawarte w nim przestrogi, niestety, okazały się realne. Zapewne można było w polskiej polityce uniknąć wielu błędów i pułapek, gdyby cel, jaki sobie wyznaczyłem: sprowokowanie czy też zachęcenie do debaty nad najważniejszymi problemami stojącymi przed Polską – został osiągnięty.